Maria Ludwika Kownacka jest polską pisarką. Urodziła się 11 września 1894 roku w Słupie, gdzie spędziła dzieciństwo. Wieś dała jej możliwość poznania i podziwiania przyrody. W wieku 8 lat Marii zmarła mama, dlatego miała ona bardzo trudne dorastanie. Musiała zrezygnować z marzeń o studiach.

Po I wojnie światowej i w czasie okupacji nauczała. Debiutowała w 1919 roku opowiadaniami dla swoich uczniów. W 1950 roku przeszła na emeryturę i poświęciła się pisaniu. Jej dorobek literacki to ponad 200 utworów, w tym powieści, opowiadania, utwory sceniczne, wiersze i baśnie. Zmarła 27 lutego 1982 roku. Została pochowana na Starych Powązkach w Warszawie.

Najbardziej znane książki to:

- „Plastusiowy pamiętnik”,

- „Rogaś z Doliny Roztoki”,

- „Kajtkowe przygody”,

- „Co słonko widziało”,

- „Dzieci z Leszczynowej Górki”,

- „Proszę, przepraszam, dziękuję”,

- „Kukuryku na ręczniku”.